Kwint en Cato

Cato is een echte keukenprinses mag je wel zeggen. Ze maakt de meeste heerlijke hapjes en maaltijden. Haar specialiteit is Chileens, Peruaans en Ecuadoraans. Als ze chili con carne maakt doet ze dat altijd voor de hele stal. De schapen en geiten vinden het heerlijk en Big, het varken, zou zich er het liefst helemaal in onderdompelen. Nou is er een “kleine” bijwerking/eigenschap na het eten van chili con carne!Je kunt er een beetje “winderig” van worden. Bij ons valt dat nog wel mee, maar de overige stalgenoten hebben er volop last van. Big voert de boventoon durf ik gerust te stellen. Ons stalletje wordt dan omgetoverd in de “Jeugdspeelpark biogascentrale”!!! Gelukkig wonen we een beetje buiten de bebouwde kom, anders hebben we op zulk soort dagen zeker de milieupolitie op ons dak.Ik wilde Cato pas eens een keertje verrassen voor al dat lekkere koken. Het was dinsdag en dan staat Dulcyne op het Louwersplein met haar “Ambachtelijk Surinaams eten”-foodtruck (‘s woensdags staat ze er trouwens ook) en haar broodjes zijn nog lekkerder dan ze ze in Paramaribo maken, heb ik OH wel eens horen zeggen. Zelf heb ik een paar jaar gelden ook eens een “ervaring“ met één van haar broodjes gehad, waar Ohio toen helemaal van uit z’n dak is gegaan. Ze serveert er namelijk, als je dat wilt uiteraard, Madame Jeanette sambal bij, die er eerder uit ziet als jam dan sambal. Als je weet dat de Madame Jeanette sambal zo’n beetje de heetste sambal is die er bestaat, dan heb je wellicht al een idee waar het op uit zal draaien. Het hele eind naar het Louwersplein heb ik me al lopen verkneukelen. Ik had Cato gezegd dat ze er gerust wat van die “gele jam” op kon doen. Wat ze dan ook ruimschoots deed……! Je had haar moeten zien na de eerste hap. Ze verkleurde in een “split second” van bruin naar knalrood. Het enige wat ze kon uitroepen was WATER WATER! Thijs Zijdenbos van snackbar Verhage had het allemaal gadegeslagen en had een beter idee. Hij haalde voor Cato een glas melk! Dat is namelijk één van de beste remedies als je te heet hebt gegeten. Vervolgens heb ik nog even voor de zekerheid bij de apotheek, we stonden toch haast bij hen voor de deur, wat maagzuurremmers gekocht voor het geval, dat ze daar ook nog last van zou krijgen.Op weg terug naar het Jeugdspeelpark was het ergste leed overigens al geleden en toen we weer terug waren was het al helemaal over. Cato heeft me de dagen erna een beetje ontlopen. Ze vond het niet echt grappig. Ik heimelijk wel een beetje…..geen beter vermaak dan leedvermaak heb ik pas nog iemand horen zeggen. Maar ik kan me Cato d’r reactie natuurlijk goed voorstellen….ik was destijds ook behoorlijk teleurgesteld in Ohio. Bij ons was het toen in ieder geval weer snel goed gekomen ………dus zal het met Cato ook wel weer goed komen……hoop ik.

Gegroet,
Kwint