Vandaag is geel (of toch niet?)

Met een glimlach loop ik vandaag buiten: het is vroeg, windstil en de zang van de merel trekt me het voorjaar in. Maar er is nog iets en het knalt mij tegemoet in het Ridderkerkse griend. Speenkruid en klein hoefblad staan al uitbundig te bloeien terwijl ik ook de knoppen van spindotterbloemen ontdek. Met de gemene deler hun kleur: aan het geel is geen ontkomen aan.

In het (vroege) voorjaar zie je overal gele bloemen en dat valt lekker op! Slim, want er zijn nog niet heel veel insecten wakker, dus degenen die de winterslaap uit hun ogen hebben gewreven wil je als bloem graag naar je toe lokken. Om het nageslacht veilig te stellen. Met als tegenprestatie een portie heerlijke nectar. Hommels, wilde bijen en vlinders waaronder dagpauwogen maken dankbaar gebruik van deze vroegbloeiers.

Toch is het niet verstandig om op een paard te wedden als je toekomst er vanaf hangt. Daarom hebben zowel klein hoefblad als speenkruid ook andere manieren om zich voort te planten. Klein hoefblad heeft met lange bloemstelen de wind als beste vriend: een stevig windje neemt stuifmeel mee van bloem naar bloem. En speenkruid kan zichzelf makkelijk stekken. In de bladoksels zitten kleine knolletjes die, zodra ze voet in aarde krijgen, uitgroeien tot nieuwe speenkruidjes.

Nog even genieten van de gele bloemenzee. Die hommels en bijen overigens heel anders beleven. Zij zien vooral ultraviolet licht. Niet het kleurenpalet dat wij waarnemen, maar wel veel nuances in donker en licht. Daardoor kunnen insecten heel snel en precies naar de plek van de bloem vliegen waar nectar te halen valt. Zo licht het hart van de bloem van speenkruid op als een groot donker gat. Niet geel, wel lekker opvallend!