Ras-‘Vogel’ Arie Vermaas (midden) loert op zijn kans. IFC-er Jan Lagendijk (rechts) controleert.
Ras-‘Vogel’ Arie Vermaas (midden) loert op zijn kans. IFC-er Jan Lagendijk (rechts) controleert.

Arie Vermaas was 79 jaar lid van VVGZ

Algemeen

Het is zaterdag 9 november 1963. Het kwik tikt nog net niet de 10 graden aan op deze zwaarbewolkte dag. Het gebrek aan een lichtpuntje geldt, qua resultaat, deze middag ook voor thuisclub IFC. Want, na afloop van de tweekamp tegen VVGZ, in de 4e klasse D van het zaterdagvoetbal, staat er een 1-4 zege voor VVGZ in de boeken. De ‘Gelukvogels’ draaien als een tierelier. Met 13 punten uit 8 duels leden de Zwijndrechtenaren tot dusverre slechts 3 verliespunten. Tegenstander IFC is met 8 uit 8, cijfermatig, een onbetwiste middenmotor. De semi-derby is met name voor de pauze bepaald geen gezellig onderonsje. Citaten uit de regio-pers winden daar geen doekjes om: ‘grof spel in streekduel’; ‘burenbotsing zonder slachtoffers’; ‘voetbalpropaganda van de slechtste soort’. Het zijn niets verhullende krantenkoppen. En ook nog:…’het geleek er veel op dat verschillende spelers, de goeden niet tena gesproken, de veten hadden opgespaard’ … Poehh, dat is me een beschaafd potje geweest daar in Ambacht, maar niet heus! Arbiter Sabel (tsja met zo’n naam fluit je uiteraard ook zelden een rustig wedstrijdje) had het er maar moeilijk mee. Overigens hield hij het bij slechts 2 schriftelijke vermaningen. Na het verplichte bakkie thee werd het rustiger en voerde voetbal weer de boventoon. Het veel betere VVGZ scoort via Sjaak van Nugteren de openingsgoal. Daarna pegelt IFC-doelman Aart Bravenboer een strafschop achter zijn collega-keeper Arie van Leeuwen. Midvoor Siem de Waard bepaald de ruststand op 1-2. Johan Alderliesten en wederom De Waard leggen de 1-4 eindstand vast. Met 15 uit 9 staat VVGZ op kop en toevalligerwijze staat ‘broeder’ Groote Lindt in de 4e klasse C, met exact dezelfde cijfers, in die afdeling ook aan de leiding. De foto geeft vandaag een oer-VVGZ-er weer. Achter de vierkanten houten doelpaal loert, de hier 35-jarige aanvaller van VVGZ, Arie Vermaas, op een slippertje van de doelman. Nog wat citaten over Arie uit dezelfde krant:... ‘de aanvalslinie met de uitstekende linksbinnen Vermaas was stukken gevaarlijker dan de linie aan de andere zijde’…’voeg daarbij dat Vermaas nuttig werk als schakelspeler verrichtte en meermalen bewees over een hard en vooral zuiver schot te beschikken’… ’ferme inzetten van veteraan Vermaas’…
Op zeer jeugdige leeftijd kwam Arie al uit voor het 1e team van VVGZ. Daarin speelde hij vanaf 1946 t/m 1965 vrijwel onafgebroken in het 1e elftal en nam na ruim 20 seizoen op 38-jarige leeftijd afscheid van het keurkorps van zijn club. De aanvaller met zijn verwoestende schot zou uitgroeien tot één van de beste spelers die VVGZ heeft voortgebracht. Diverse functies hielden hem verbonden aan zijn club. Arie Vermaas was maar liefst 79 jaar lid van de Vogels. Alsnog een oprecht eerbetoon aan een clubmens die onlangs op 95 jarige leeftijd overleed.