Trend doorbreken
Lokaal‘Sinds 1992 zijn de populaties dagvlinders gemiddeld met meer dan 50 procent afgenomen.’ Deze zin, eind maart gelezen, is onder mijn huid gekropen en heeft een plekje gevonden in mijn achterhoofd. Dit weekend weer vond ie zijn weg, om ongevraagd maar urgent aanwezig te zijn.
Afgelopen zondag stond ik samen met mijn kinderen gebogen over een cocon van een koolwitje. Hij bewoog onhandig heen en weer en door het dunne vliesje van de cocon konden we de vleugels al een klein beetje zien. Het onhandige stopte en we zagen hoe heel voorzichtig een koolwitje uit de cocon kroop. Pootjes en kopje kriebelde als eerste naar buiten en snel daarna ook het lijfje met prachtige, zij het wat verfrommelde, vleugels. Magie waar we stil van werden. Mijn kinderen van verwondering. Net als ik. Maar tegelijkertijd was daar ook de zin weer in mijn achterhoofd Meer dan de helft van het aantal vlinders is verdwenen.
Weer schrok ik van deze zin. Omdat cijfers niet liegen en deze cijfers over de vlinders ook iets vertellen over de algehele staat van onze natuur. Cijfers die mij confronteren met iets dat heeft plaatsgevonden tijdens mijn nog relatief korte bestaan. In dit deel van mijn leven is meer dan de helft van het aantal vlinders verdwenen. Ik was erbij.
Maar ik ben vastbesloten om er ook bij zijn wanneer we deze trend doorbreken en het aantal vlinders weer zien toenemen. Dus maken we thuis een extra rommelhoekje in de tuin waar bladeren en takken blijven liggen. En gaan we bij Het Zuid-Hollands Landschap door met het beheren van kruidenrijke en bloemrijke graslanden. Zorgen we voor luwe hoekjes waar vlinders kunnen schuilen en maken waar nodig nieuwe plekken waar ze voedsel vinden. Alle beetjes helpen. Help jij ook mee?
