‘Ambachter’ Wim Jansen: icoon van Feyenoord, ‘legend’ van Celtic

Vorige week overleed Feyenoord-icoon Wim Jansen. Zijn staat van dienst voor het Nederlandse voetbal is, met name als speler, imposant. Met wellicht wel het meest uitgebalanceerde Feyenoord-elftal ooit, veroverde Wim met Feyenoord, als eerste Nederlandse voetbalclub, de Europa-cup 1. Ter vergelijking: het winnen van de huidige champions league! Feyenoord versloeg in het ‘neutrale’ Milaan op 6 mei 1970, na een bloedstollende verlenging, het Schotse Celtic met 2-1. Een in feite never-nooit-niet voor mogelijk gehouden clubsucces. En 28 jaar later zou Wim Jansen hoogstpersoonlijk geschiedenis schrijven als ‘manager’. En bij welke club gebeurde dit? Uitgerekend bij datzelfde Celtic. Bij ‘zijn’ Feyenoord adoreerde het legioen Wim met de titel ‘icoon’. Bij ‘The Celts’ veroverde ‘stille Willem’ de mogelijk nog fraaiere erenaam ‘legend’.

Scottisch Premier League.

In de periode als inwoner van Hendrik-Ido-Ambacht, waar zoon Wim jr. bij ASWH zaterdags zijn voetbalwedstrijdjes afwerkte, werd Jansen in de zomer van 1997 aangetrokken als manager van het Schotse Celtic. Jansen komt bepaald niet in een gespreid bedje terecht bij de katholieke grootmacht uit Glasgow. Integendeel! Stadsgenoot, aartsrivaal en die andere voetbalmogendheid, het protestantse Rangers, is dat afgelopen seizoen voor de 9e maal op rij kampioen van Schotland geworden. Dat kunstje flikte Celtic zelf ooit ook een keer maar het wordt hoog tijd dat een naderend record, ‘ten in a row’, niet naar de ‘blauwe’ kant gaat. Wim Jansen zou het onmogelijke, mogelijk maken. Met o.a. ‘Henke’ Larson en de Nederlander Regi Blinker als weloverwogen aankopen wordt in de laat?ste wedstrijd van de Scottisch Premier League, het kampioenschap veilig gesteld. Party-time in het groen-witte-katholieke Glasgow, dat is heel lang geleden. Bij de bloedfanatieke aanhang van Celtic zal deze titel ‘for ever’ op de harde schijf worden opgeslagen.

Legend

En wat doet een trainer, die nog geen jaar aan het roer staat van een topclub, welke eindelijk weer eens de Schotse titel veroverd en een dreigend legendarisch record uit de boeken van de Rangers houdt? Hij zegt: het is mooi geweest! Ik ga terug naar Hendrik-Ido-Ambacht! Amper 10 maanden manager van Celtic! Voor eeuwig een ‘legend’ van Celtic! Het brengt ons naar vrijdagavond, 10 juli 1998. Celtic is op trainingskamp in Nederland. Hendrik-Ido-Ambacht en ASWH klinkt hetzelfde als 1 en 1, is twee. De contacten via Wim doen de rest. En dus fungeert ASWH op deze zomerse avond als sparringpartner voor Celtic, waarbij Wim Jansen niet als manager maar als toeschouwer van deze ‘friendly’ game nauwelijks iets meekrijgt. De vele meegereisde Celtic-fans gunnen hem daarvoor namelijk weinig kans. Zo vaak zal de gelegenheid zich niet meer voor doen om samen met ‘legend Wim’ op de foto te gaan. De actiefoto geeft een momentopname weer van het destijds jonge ASWH-talent Marcel Dijkstra die zich behendig ontdoet van een Schotse tegenstander.

Wars van stardom

Op de achtergrond slaan meegereisde supporters hun favorieten ontspannen gade. Biertje in de hand, potje voetbal en het regent niet: wat wil een Schotse fan nog meer? Uiteraard wonnen ‘The Celts’ (1-5). Voor Celtic scoorden Barry Elliot en Harald Brattbakk beiden 2 keer en benutte Alan Stubbs een strafschop. Paul Koster wist als enige ASWH-er, na een welgemikte elfmeter, de Ambachtse eer te redden. ‘Time flies’, want ook deze verrukkelijke herinnering is alweer meer dan 20 jaar geleden! Wim Jansen was in feite een anti-vedette. Wars van alle stardom. Als voetballer: een hele grote meneer! Als trainer: altijd het streven om voetballers nog béter te maken! Ras-Feyenoorder Wim(pie) Jansen werd 75 jaar.

Tekst: Henk Sterkenburg