Van onruststoker tot procureur-generaal

Zomaar een alledaags voetbalmoment waarvan je als fervent voetballiefhebber normaliter niet al te lang naar blijft staren. Het achtergronddecor, een grijze container en geen publiek, oogt bepaald niet uitnodigend. We kijken naar een fotofragment uit de wedstrijd in de 2e klasse van Rijsoord tegen De Zwervers uit IJsselmonde. Het is zaterdagmiddag 20 februari 1982. Het zou een ontstellend slechte tweekamp worden. De partij doet zeer aan de ogen van de koukleumende toeschouwers. Andere benamingen vallen voor deze ontmoeting niet te bedenken. De iets minder slecht spelende bezoekers knijpen er uiteindelijk met een 0-2 zege tussenuit. Het enige opwindende aan deze foto is dat er een bekende Nederlander, de bal, vanuit een mooie, sierlijke voetbalmodus scherp blijft observeren. Het betreft de tweede speler van links, met de gestrekte wijsvinger. Het is Rijsoordenaar Gerrit van der Burg. Inmiddels prijkt er beduidend minder haar op Gerrit ‘s hoofd maar op zijn palmares prijken heden ten dage plenty sublieme andere begroeiingen. Hier draaft de huidige voorzitter van het college van procureurs-generaal. Veel hoger reikt een carrière-ladder niet. Da’s andere koek dan een sleurende nummer 9 van de ‘kraaien’. De hier pas 22-jarige Van der Burg, zit ten tijde van deze opname, in de laatste fase van zijn rechtenstudie. Dus nog geheel onwetend als het gaat om zijn toekomst. En zo’n potje voetbal op een frisse zaterdag vormt een welkome onderbreking op de gortdroge wekelijkse lesstof. Op 1 augustus van dit jaar zal zijn echte loopbaan als politieagent starten en tevens zijn vervolgstudie bij de politie academie. De bestrijder van de misdaad bleek overigens als voetballer zelf vaak een onruststoker in de defensies van de tegenstanders. Sleuren, duwen en trekken en zijn solide kopkracht bleken zijn wapens als voetballer. Altijd bij Rijsoord gespeeld Gerrit?: “Nou, nee! Vanaf mijn jeugd begonnen bij RVVH. Maar bij Rijsoord dacht ik meer kans te krijgen om in het eerste te spelen. Mede door mijn fanatisme bereikte ik uiteindelijk dat doel. Ik was eigenlijk een echte nummer negen. Het type zwoeger. Maar ik was ook snel. Dat kon je niet meteen aan mij afzien maar dat was best een belangrijk wapen. Ik kon ook goed koppen. ‘k Heb veel goeie maten over gehouden uit mijn voetbaltijd. Goh, wat is dit toch al weer lang geleden zeg!” Van der Burg valt regelmatig te bewonderen in bekende talkshows op televisie maar zou je, ondanks zijn prominente status, kunnen betitelen als de uitvinder van de bescheidenheid.