Burgemeester Jan Heijkoop zwaait af

2023 is het jaar dat Ambacht na twaalf jaar een andere burgemeester krijgt. Hoewel zijn opvolger al klaar staat (en uit betrouwbare bron weten we dat hij staat te trappelen) willen we toch graag eerst burgemeester Jan Heijkoop bedanken voor zijn inzet voor ons dorp. Hoe hebben Jan en zijn vrouw Ria de afgelopen jaren beleefd?

Ineens heb je het: je wordt burgemeester van Hendrik-Ido-Ambacht. Heb je er weleens spijt van gehad?
Jan:” Absoluut niet. Vanaf begin af aan had ik een klik met de mensen in de gemeente en heb ook alle ruimte gekregen om mijn eigen dingen te  doen. De boerderij, windmolenprojecten, klussen voor ministeries en noem de diverse nevenactiviteiten maar op. Ik heb zoveel gedaan. De gemeenteraad heeft mij altijd het vertrouwen gegeven; als ik mijn taken als burgemeester goed uitvoerde, was het geen probleem. Daar zijn andere burgemeesters wel jaloers op geweest.”

Ria: “Dat vertrouwen heeft hij ook verdiend, omdat Jan altijd heel dienend is geweest. Hij heeft daarnaast enorm veel geduld. Ik ben zelf veel ongeduldiger en zou soms veel eerder actie ondernemen. Hij slaapt er nog eens een nachtje over en nog een… vervolgens spreekt hij iemand op een hele subtiele manier aan en dat zet dingen in gang. Die manier past goed bij Jan.”

Jullie komen niet uit Ambacht. Hoe was het om hier ineens te wonen?
Ria: “Ondanks dat we al 59 en 54 jaar waren toen we naar Ambacht verhuisden, hebben we hier het grootste deel van de burgemeestersperiode met veel plezier gewoond in ons huis aan de Veersedijk. Het was een bijzonder huis uit de jaren ‘70: alles was donkerbruin, oranje, rauhfaser en travertin, maar toch hebben we er een echt ‘Jan en Ria Huis’ van kunnen maken. Ik denk daar met veel plezier aan terug. Het was echt een fijn plekje.”

Maar toen moesten jullie huis gesloopt worden volgens het bestemmingsplan…
Ria: “We waren in Oud-Alblas wel bezig met een nieuwe woning, maar die was nog niet af. Precies in de coronatijd kwamen we toen ter overbrugging terecht op een klein flatje zonder buiten. Dat was voor twee buiten- en boerderijmensen wel even lastig.”

Jan: “Toen het huis in Oud-Alblas klaar was, zijn we daar gaan wonen. Het is gebruikelijk dat een burgemeester in zijn plaats woont, maar op mijn 68e en aan het einde van mijn termijn kreeg ik hiervoor toestemming van de raad.”

Ria: “We zijn wel altijd blijven kerken in Ambacht. Af en toe gaan we uit onszelf of op uitnodiging naar een andere kerk, maar meestal gaan we op zondag naar de Dorpskerk. We voelen ons altijd welkom en we ontmoeten veel lieve mensen.”

Hoe kijk je terug op de contacten binnen de gemeenteraad en het college?
Jan: “Ik heb altijd genoten van de raadsvergaderingen en in het bijzonder van de wekelijkse vergaderingen van het college. Er was altijd sprake van goede inhoudelijke discussies, maar wel met veel humor.”

Hoe kun je daarbij als burgemeester het verschil maken?
Jan: “Ik ga altijd voor de coachende rol. Ik kies geen partij. Zodra je dat doet, ben je onderdeel van de discussie. Een burgemeester met uitgesproken opvattingen is misschien een boegbeeld voor een bepaald onderwerp, maar ook een risico voor de samenwerking binnen een college.

Ik wil graag dat iedereen het werk vanuit eigen perspectief zo goed mogelijk doet. Een sterk college is goed, een sterke raad is net zo belangrijk. Dat verbetert de algemene kwaliteit van het bestuur. Ik zei regelmatig bij discussies: zie het niet als meningsverschillen of kritiek, maar als een aanscherping om tot betere voorstellen te komen. De politieke partijen in Ambacht zijn niet zo zeer verschillend, maar vullen elkaar juist aan. Ze hebben een eigen functie naar de bevolking toe om de verschillende gevoelens te vertolken. Uiteindelijk willen ze allemaal het beste voor de burger in Ambacht.”

Wat was het beste voor de burger in de coronatijd?
Jan: “Door corona ben ik er wel achter gekomen dat ontmoetingsmogelijkheden heel belangrijk zijn voor mensen. Tijdens de crisis was het ieder voor zich. Kerken, de voetbal, scholen, het theater, nergens konden mensen elkaar ontmoeten. Het is essentieel dat mensen dat nodig hebben en het is ook kenmerkend voor een dorpssamenleving. Daarom zijn dagen als de Zomerparkdag en Koningsdag zo belangrijk. Het is een vorm van reünie; mensen ontmoeten elkaar jaarlijks en wisselen goede en slechte tijden met elkaar uit. Mensen zijn zo eerder geneigd om elkaar te helpen met lastige dingen en daardoor functioneert de samenleving beter. Daarom zijn vrijwilligers en initiatieven zo belangrijk. Tijdens corona heb ik goed gezien hoezeer dat gemist werd. De ijsbaan in het Sandelingenpark was toen een mooie actie: al die jongeren hebben mij overtuigd van het belang van ontmoetingen.”

Wat gaan jullie het meest missen?
Ria: “Sommige ambtenaren en hun partners en het secretariaat waarmee Jan al die jaren heeft samengewerkt, ken ik ook heel goed. Ik draai natuurlijk ook al bijna twaalf jaar mee. Veel doorloop is er niet, dus we kennen elkaar al lang. We hebben met de raad wel een aantal keer per jaar een bijeenkomst. Na de laatste raadsvergadering gingen we altijd bij ons barbecueën. Het zijn allemaal aardige mensen en ik ga ze echt wel missen.”

Jan: “Voor mij zijn het ook het secretariaat en de mensen in je omgeving waarmee je goed kunt opschieten en dagelijks werkt. Dat wordt wel even wennen.”

Tekst: Corine van Driel