Ovv Coördinator st. Mentorschap ZHZ, vrijwilliger in het zonnetje gezet
Ovv Coördinator st. Mentorschap ZHZ, vrijwilliger in het zonnetje gezet

Vrijwilliger in het zonnetje gezet

Mens en Maatschappij

Al 10 jaar zet hij zich vrijwillig in als mentor en is hij bij meerdere cliënten nauw betrokken. Mentorschap door vrijwilligers is niet zo bekend. In ons land zijn ca. 2500 vrijwilligers werkzaam als mentor. Door de betrokkenheid en uitzonderlijke inzet van vrijwilligers zoals Adri kan Stichting Mentorschap Noordwest en Midden het haar toegewezen werk goed uitvoeren. 

“Als mentor ben ik geen mantelzorger of maatje. Ik ga niet met de cliënt mee boodschappen doen of leuke dingen doen. Als mentor ben ik de wettelijk vertegenwoordiger, een raadspersoon en een belangenbehartiger”, aldus Adri. Tevens breng ik als mentor jaarlijks verslag uit aan de Rechtbank.

10 jaar geleden had Adri nog nooit van mentorschap gehoord. “Mijn vrouw las in de krant een artikel over mentorschap en vond dit goed bij mij passen. Ik was toen werkzoekend en werd geraakt door het artikel. Door Stichting Mentorschap ben ik daarna geschoold in de casuïstiek rondom de diverse doelgroepen.” 

Van beroep is Adri grafisch vormgever en was niet bekend met zorg of zorginstellingen. Dit is inmiddels wel anders geworden. “Na al die jaren vind ik nu gemakkelijk mijn weg binnen een zorginstelling.”

We hebben te maken met een groeiende groep mensen die bescherming nodig heeft. Iemand die met de cliënt meekijkt.
Adri vertelt het bijzondere verhaal van zijn cliënt Jan (58 jaar). Tijdens zijn werk als vrachtwagenchauffeur wordt Jan onwel en belandt in het ziekenhuis. Er is sprake van ernstig hersenletsel en eenzijdige verlamming. Na ontslag uit het ziekenhuis wordt Jan opgenomen in een verzorgingshuis. Tijdens de eerste bezoeken van Adri kan Jan niet communiceren; hij heeft een tube in zijn luchtpijp en zijn handen zijn ingepakt om te voorkomen dat hij bijvoorbeeld een infuus lostrekt.

Een aantal weken later gaat Adri mee met Jan naar het ziekenhuis, voor contrôle. Als het consult is afgelopen vraagt Adri nog even aan de arts: “Is de tube eigenlijk nog noodzakelijk?” De arts wordt stil, denkt even na en zegt: “Kom volgende week maar terug, dan halen we de tube eruit.”
Nadat de tube verwijderd is, kan Jan weer wat praten, moeizaam maar het lukt en dan komt Adri erachter wie Jan is, waar hij woont en dat hij nog familie heeft, die niets van het voorval weet. Samen met de bewindvoerder, die de financiën verzorgt, is in overleg met Jan, onderzoek gedaan in zijn woning en daarna ontruimd en zijn de dierbare spullen overgebracht naar de kamer van Jan. De vele gesprekken die Adri met Jan heeft gehad, hebben ertoe geleid dat er een goede band is ontstaan. Samen hebben ze gesproken over de wensen rondom overlijden en deze zijn vastgelegd in zijn dossier.

Jan is 60 jaar geworden. Samen met de familie was Adri bij de uitvaart aanwezig.
Adri ziet ook de ontwikkelingen in de maatschappij: mensen worden ouder, de vergrijzing neemt toe, familie woont vaak niet meer in de buurt. “Het is niet meer vanzelfsprekend dat je iemand kent die zich om je bekommert. De meeste cliënten hebben kind noch kraai. En ook al zijn er kinderen, dat betekent nog niet dat ze betrokken zijn.
Het is van groot belang dat er mentoren zijn en dat er nieuwe mentoren bijkomen.”

Er echt zijn voor die ander, daar gaat het om, daar loop ik als mentor warm voor.”

Wilt u meer weten over mentorschap? Kijk dan eens op www.stichtingmentorschap.nl.